Week 11, op naar bali - Reisverslag uit Semarang, Indonesië van Jorie Ravensteijn - WaarBenJij.nu Week 11, op naar bali - Reisverslag uit Semarang, Indonesië van Jorie Ravensteijn - WaarBenJij.nu

Week 11, op naar bali

Blijf op de hoogte en volg Jorie

05 Januari 2018 | Indonesië, Semarang

Dag 69, terug naar Semarang.
Vandaag is het eerste kerstdag, de helft van deze dag brachten we door in de bus, maar er stond daarna iets leuks op ons te wachten. Een gezellig kerstdiner bij de Bowery. Hier hadden we twee weken geleden al gereserveerd en nu was het toch echt tijd voor het diner. Allemaal netjes gekleed en met goede zin vertrokken we naar het restaurant. Het was erg druk, het restaurant was aangekleed met leuke kerstversiering en de bediening liep rond met kerstmutsen. Het kerstgevoel wat je niet hebt als je over straat loopt, krijg je wel als je hier naar binnen kijkt. Het was ontzettend leuk om te eten met de meiden en het eten was ook wederom erg lekker. Nadat we allemaal ons eten ophadden vertrokken we terug naar het hotel. Morgen is Eef jarig en dat kunnen we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. Samen met de meiden wachtte we tot ze eindelijk naar beneden ging om te videobellen. Na 12 uur vertrok ze naar beneden en konden we de kamer versieren. Na een uurtje kwam ze terug en konden we haar verassen met alle roze en zilveren versiering, helemaal blij met alle versiering. We hadden helium ballonnen meegenomen vanaf het restaurant en deze in haar kamer gehangen. Ze vond de versiering erg leuk en morgen gaan we gezellig uiteten om haar 21e verjaardag goed te vieren!

Dag 70, verjaardag van eef
Vandaag hadden Lisa en ik in overeenstemming met stage een vrije dag gekregen. We zouden vandaag met Yogi naar een verzorgingstehuis gaan om hier te kijken of we iets konden doen met ons opgehaalde geld. We hadden een afspraak staan rond de middag, maar helaas was Yogi dit vergeten en kon onze afspraak dus niet door gaan. Tja dat was dus wel even een domper. Maarja, nu kon ik me de rest van de dag even focussen op het bekijken van de opdrachten voor school en alvast opschrijven wat ik weet. Rond een uurtje of 5 vertrokken we naar Trattoria voor het etentje voor Eef haar verjaardag. Tweede kerstdag stond dit keer helemaal in het teken van Eef. We hebben heerlijk Italiaans gegeten en het was een ontzettend gezellige avond. We kregen gratis vodka van het huis en we bestelde ook nog een flesje wijn. Het was oprecht een van de gezelligste etentjes die we tot nu toe hebben gehad. Zo fijn om kerst te vieren met deze mensen. Hoe moeilijk het ook is om niet thuis te zijn, toch voelt het heel fijn om bij de meiden te zijn.

Dag 71, stage en naar Yogyakarta
Ook vandaag hadden we weer een afspraak staan met Ibu nur. Vandaag hebben we de opdracht die we van school hebben gekregen door besproken. We hebben de opdracht uitgelegd en ons evaluatieformulier laten zien. De opdracht viel ook bij de hoofdverpleegkundige lastig. Ze kenden niet veel van wat er moet worden behandeld in de opdracht. Het ASE model of het model van Lalonde is voor hun ook een groot vraagteken. Daarom hebben we met ze afgesproken om over twee weken er nog even op terug te komen en dat we een kleine presentatie aan ze gaan geven over deze twee modellen. Het is zo leuk dat ze zo veel van ons willen leren. Iedere keer leren ze weer van ons en leren wij weer een beetje van hen. Na de bespreking vertrokken we weer richting Yogyakarta. Morgen vliegen we naar Bali vanaf Yogya, dus leek het ons verstandig om daar een nachtje door te brengen. Wederom voelde het weer als thuiskomen. Boy had een feestje georganiseerd in ViaVia dus direct na aankomst vertrokken we naar ViaVia voor het eten en het feestje. Na het feestje gingen we terug naar het hostel en zouden we eigenlijk op stap gaan. Maar Boy vroeg of we in plaats van het stappen naar zijn huis konden komen zodat we daar een klein feestje konden bouwen. Ik kan je zeggen, dit was ver uit de meest fantastische avond die we ooit in Yogya hebben gehad. Met ongeveer 15 mensen zaten we bij Boy thuis. Rastamannen met gitaren, iedereen aan het zingen, drankspelletjes spelen, genieten van ieder moment. Het was zo’n moment waarop je dacht: ik wil nooit meer naar huis. Ik voelde me zo ontzettend gelukkig deze avond. Zo veel lieve mensen om me heen, zo’n fijne sfeer. Ik wil niet meer naar huis. In een woord fantastisch.

Dag 72, op naar Bali
Vandaag was het dan echt zo ver. We gaan eindelijk naar Bali. Met een ‘kleine’ (grote) kater vertrokken we rond een uurtje of 1 richting het vliegveld. Het inchecken ging erg makkelijk en rond 4 uur Balinese tijd landde we in Kuta. Het toerisme sloeg gelijk in als een bom. Niet alleen zo veel blanke mensen, maar het aantal mensen dat op je afkomt om je af te zetten was erg groot. Na veel gedoe hadden we eindelijk een (veel te dure) taxi gevonden die ons naar Ubud zou brengen. Na een reis van ongeveer 2,5 uur kwamen we aan bij ons Hostel en konden we eindelijk gaan eten. Samen met Lies koos ik ervoor om even wat quality time te nemen en samen te gaan uiteten bij een Indonesisch tentje. We hebben er heerlijk gegeten en niet lang daarna vertrokken we naar bed, morgen hebben we namelijk een drukke dag gepland in Ubud.

Dag 73, Ubud
Deze ochtend werden we opgehaald door onze chauffeur die ons vandaag de hele dag zou gaan rondleiden door Ubud. We startte de dag met het bekijken van de welbekende rijstvelden. Het was erg warm vandaag, 32 graden, volle zon, benauwd, dus erg zwaar. De rijstvelden waren adembenemend mooi. Het enige wat ik dan weer zo jammer vond was het aantal toeristen. Maar ook de toeristen die besluiten om hun afval gewoon even lekker tussen de rijstvelden te gooien. Je ziet eigenlijk dat Bali een prachtig eiland is, wat totaal wordt verpest door al het toerisme. Maar goed, de rijstvelden waren prachtig. Als je aan Indonesië denkt en je ziet een plaatje voor je, was dit precies wat je voor je zag. We hebben een flinke tocht gelopen door de rijstvelden en toen we boven kwamen stond daar een heerlijk koud drankje op ons te wachten. Het was echt prachtig. Nadat we daar ongeveer een uurtje waren geweest liepen we terug naar de bus om naar de volgende locatie te gaan. De Bali swing. Een hele toeristische attractie. Ook kun je hier de welbekende poepkoffie drinken. Er is een bepaald soort diertje wat ze koffiebonen voeren, deze poept het beestje uit en hiervan wordt koffie gezet. Aan de prijzen kon je ook gelijk merken dat het een toeristische attractie was. Het was relatief prijzig om eventjes te schommelen boven de afgrond maar het was het zeker waard. Een mooi uitzicht en een eenmalige ervaring. Het was dus erg leuk om te doen.
Hierna vervolgde we onze weg naar de lunch. We kwamen bij een groot restaurant waar je allemaal verschillende tafeltjes had boven het water. Lage tafeltjes en kussentjes op de grond. Echt typisch Indonesisch dus. Ook is alles hier Boeddhistisch dus dat is ook erg mooi om te zien. Overal zie je offertjes op de grond liggen voor de goden en de mensen lopen in traditionele kleding. Prachtig om te zien en weer eens wat anders dan het gezang van de moskee om je heen. Even tot rust komen in het drukke Bali kon bij dit restaurant perfect. Helaas begon het tijdens de lunch zo hard te regenen dat we onze trip niet voort konden zetten en we terug gingen naar het hostel. Daar besloten we om een massage te gaan doen, want ja je moet toch iets. Na de massage hebben we lekker gegeten en zijn we daarna redelijk op tijd gaan slapen.

Dag 74, op naar Legian.
Vandaag vertrokken we nadat we bij Monkey forest waren geweest richting Legian. Het plaatsje waar we de rest van onze reis op bali gaan verblijven voor oud en nieuw. Eerst moesten we even langs Canggu om onze deposit af te gaan geven bij de tattoo shop. Nadat we dit hadden gedaan vertrokken we naar Legian om ons hostel te gaan bekijken. De wegen waren zo druk en zo volbezet dat een taxi krijgen bijna onmogelijk was. Alle toeristen vanuit Australië vertrekken nu naar Bali om hier oud en nieuw te gaan vieren en dat was te merken ook. Straten vol toeristen, toeristen op motoren die totaal niet weten waar ze mee bezig zijn, onbeschofte mensen etc. ons hostel ligt vlak bij het strand en lag ook vlak aan een drukke straat. Ik stond er echt van te kijken. Ik dacht eerst, oh leuk toeristen. Maar ik veranderde mijn mening al snel. Ik vind het echt helemaal niks al die toeristen. Het strand van Legian was ook een grote vuilnisbuilt. Als je de zee uit komt gelopen heb je zo 5 plastic zakken aan je voeten hangen. Zo jammer dat zo iets moois zo erg verpest kan worden door de mensheid.. ons hostel daar in tegen is echt fantastisch. Erg schoon, goede beveiliging en direct aan het strand. Lisa en ik besloten een scooter te huren om de rest van de dagen te gebruiken omdat de taxi hier haast geen doen is. Na het huren van de scooter gingen we uiteten bij het restaurant wat tegenover ons hostel zat en hier heb ik voor het eerst een streak gegeten, ontzettend lekker! Ook vanavond vertrok ik niet te laat naar bed, want morgen krijg ik mijn tattoage!

Dag 75, fantastische dag.
Vandaag stond er een ontzettend leuke dag op me te wachten, eerst mijn tattoo, daarna komen Janneke en Sharon en daarna kunnen we oud en nieuw vieren in Bali! Het eerste wat op de planning stond was mijn tattoo. Samen met Lisa en Peurcy vertrokken we rond 9 uur met de motor naar Canggu om een tattoo te laten zetten. het duurde ongeveer 2 uurtjes en toen stond ie er. Mijn tweede tattoo. Ben je benieuwd? De tattoo is te vinden op mijn facebookpagina! Nadat ik klaar was met mijn tattoo en lunch vertrok ik samen met Lisa weer terug naar het hostel. Hier kon ik in spanning wachten tot Janneke en Sharon kwamen. Ik was nog zenuwachtiger om hen te zien dan voor mijn tattoo. 2 maanden heb ik ze zo ontzettend gemist en vandaag is het eindelijk zo ver. Eindelijk kan ik ze weer knuffelen na al die tijd. En na even wachten waren ze daar eindelijk. Het voelde zo fijn om ze weer te zien, om weer met ze te kunnen praten en alles met ze te kunnen delen. Ik had hier zo lang naar uitgekeken en ze zijn er gewoon. ZE ZIJN GEWOON IN INDONESIE. Zo veel blijdschap had ik in een lange tijd niet meer gevoeld.
Nadat de meiden zich hadden gesetteld vertrokken we naar een restaurantje voor het avondeten en daarna konden we ons eindelijk klaarmaken voor oud en nieuw. Gelukkig kun je op Bali wel sterkte drank kopen, dus besloten Lisa, Janneke, Sharon en ik twee grote flessen rum te halen en deze te delen. De avond begon zo gezellig. Iedereen zat in de sfeer. Drankspelletjes werden gespeeld en iedereen keek uit naar een leuk avondje stappen. Helaas viel het eten van vanavond niet goed bij Lisa en werd Lisa erg ziek.. We besloten daarom om gewoon tot 12 uur in het hostel te blijven en hier oud en nieuw te vieren met zijn allen. Net zo gezellig en net zo leuk. Ik belde ook nog met het thuisfront om alvast vervroegd de nummer 1 van de top 2000 mee te zingen. Zo leuk om dit te kunnen doen. En alhoewel het in Nederland nog maar 5 uur in de avond was, was het bij ons alweer 12 uur en dus 2018. Na de drankjes en het gelukkig nieuw jaar wensen van half Nederland vertrokken we richting het strand om hier verder te feesten. Wat hier verder allemaal heeft plaatsgevonden ga ik lekker niet in mijn blog schrijven, dat vind je zelf nog wel uit wanneer ik thuis kom. Het was al met al een fantastische dag.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Indonesië, Semarang

Jorie

Hallo allemaal, Op 25 april begin ik aan mijn grote avontuur. Vanaf dan ben ik te vinden in het Trinity Hospital in Muona in het landje Malawi. Hier zal ik 3 maanden stage gaan lopen. Toen ik in januari te horen kreeg of ik naar Malawi mocht, leek het net of ik aan het dromen was. Na weken van leuke voorbereidingen en het leren kennen van mijn groepsgenoten, ga ik dan toch bijna aan mijn reis beginnen. Ik kijk er heel erg naar uit, maar ook de zenuwen slaan nu toe. Ik ben zo ontzettend benieuwd hoe het daar is, hoe de mensen zijn, hoe de cultuur is, maar het belangrijkste, hoe is de zorg. Na een goede voorbereiding te hebben gehad van Hans kijk ik er nog meer naar uit. Via deze blog kunnen jullie bijhouden wat ik mee maak en kunnen jullie mijn ervaringen lezen. Ik heb er ontzettend veel zin in! Een reactie achterlaten kan ook altijd. Ik kan niet op iedereen reageren aangezien ik bijna geen internet heb, maar ik zal jullie reacties zeker lezen. 25 april stap ik in het vliegtuig en dan gaat mijn grote avontuur van start! Dikke kus, Jorie van Ravensteijn

Actief sinds 18 Maart 2015
Verslag gelezen: 1980
Totaal aantal bezoekers 13519

Voorgaande reizen:

17 Oktober 2017 - 09 Februari 2018

Stage Indonesië

25 April 2015 - 09 Augustus 2015

Stage Malawi

Landen bezocht: