Week 1, Jakarta

Dag 1, aankomst Jakarta.
Alhoewel het afscheid op schiphol altijd moeilijk blijft, start ik toch weer aan een nieuw avontuur. Een nieuwe reisgroep, 9 meiden en een ander land. De traantjes die zijn gelaten zijn zowel van verdriet als van geluk. De vriendschappen die ik in een korte periode heb opgebouwd zijn toch een stuk moeilijker om achter te laten dan voorheen. Ik laat in plaats van een huis, dit keer toch twee huizen achter. Ondanks dat ik iedereen ontzettend ga missen, kijk ik weer met een frisse blik naar een nieuwe uitdaging in Indonesië. Natuurlijk hebben we ondanks al het gesnotter de vliegreis overwonnen en heerlijk geslapen in het vliegtuig (zelfs bijna het ontbijt gemist).
Om ongeveer 18:00 uur Indonesische tijd kwamen we aan in Jakarta. Backpack op de rug, daypack op de buik en zoeken naar een bus (eerst even het thuisfront bellen natuurlijk). Het is wel even wennen hoor, een groot vliegveld, luxere bussen, grote chaos. Maar een ding blijft altijd hetzelfde, je hoeft maar naar buiten te lopen en er staan gelijk mensen om je heen die dingen zeggen als: lekkerding, taxi taxi. Nadat we de bus hadden gevonden begonnen we aan onze reis richting het hostel. Tijdens de reis kwamen we in het drukke verkeer van Jakarta terecht. Toeterende auto’s, links rijden in plaats van rechts en alle soorten auto’s, motoren, bussen en tuktuks door elkaar heen. Alhoewel ik dacht dat Jakarta een grote rijke stad zou zijn, zie je toch goed het contrast tussen arm en rijk. Tussen de grote hoge gebouwen, zie je kleine huisjes en vervallen straten. Raar om dat contrast zo te zien. Na een busreisje van bijna een uur kwamen we aan op het station van Jakarta. Vanuit daar moesten we een taxi pakken richting het hostel, maar eigenlijk stonden er alleen maar tuktuks. Kun je het je voorstellen, in een tuktuk met al je bagage. En om het nog leuker te maken mocht ik samen met Lisa en Merel een tuktuk delen. Backpack half uit het raam, tussen het drukke verkeer en alle chaos. Heerlijk om dit te mogen ervaren, het echte leven in Jakarta.
Nadat we ons helemaal gesetteld hadden in het hostel gingen we de straat op om lekker te eten. Ik keek natuurlijk al voordat we gingen uit naar de nasi goreng. Voor 15.000 roepia (1,-) heb ik een grote bak nasi kunnen kopen. Alhoewel ik pittig eten gewend ben, moest ik hier toch even aan wennen, maar het was ontzettend lekker. De rest van de meiden had een pizza gehaald en nadat iedereen voorzien was gingen we terug naar het hostel om het eten daar onder het genot van een koud biertje op te eten op het dak. Nadat we allemaal totaal uitgeput waren van de lange reis sloten we de eerste dag af met een goed slaapje.

Dag 2, Jakarta verkennen.
Hoewel ik had gedacht dat de jetlag wel mee zou vallen, viel deze toch iets zwaarder dan verwacht. Opstaan om half 11 en denken dat het 5 uur in de nacht is. Maar om toch te wennen aan het ritme zijn we met zijn allen opgestaan en hebben we genoten van een heerlijk ontbijt (nasi goreng). Ik denk dat ik wel kan wennen aan het heerlijke eten hier. Na een goed ontbijtje besloten we om de stad te gaan verkennen en te vertrekken richting Jakarta Kota. Klaarmaken met 7 meiden heeft nogal wat tijd nodig, maar rond de middag vertrokken we met de trein naar Jakarta kota. Met de trein is het prima te doen hier, je hebt hier zelfs een OV chipkaart waar je iedere keer geld op kan zetten. een ritje naar Jakarta Kota kost 3000 roepia, dat is ongeveer 30 cent. Geen geld dus en een harstikke leuke optie om te doen, reizen tussen de bevolking en het zien van de krottenwijkjes die tussen het spoor gelegen zijn. Na een reis van ongeveer 20 minuutjes kwamen we aan in de stad. De chaos van het verkeer en de drukte van alle mensen overviel me. Overal is het druk, treinen zitten vol, auto’s rijden overal en zelfs door de meest smalle straatjes rijden er motoren. De weg oversteken is nog wel het grootste avontuur wat je hier tegen komt, geen zebrapaden, geen stoplichten, gewoon oversteken.
Nadat we wat hadden rondgekeken kwamen we in smalle straatjes uit. Het was voor mij erg te vergelijken met Malawi, de drukte, iedereen die vriendelijk naar je lacht, mensen die veel te veel geld vragen voor dingen, maar ook dat heeft zijn charme. Nadat we alle straatjes hadden gezien, kwamen we een Chineese tempel tegen. Van de grote drukte in de stad, gingen we naar de kalmte van de tempel. Een prachtig rode tempel waar je volledig tot rust kon komen. Geen lawaai maar stilte. Erg bijzonder om tussen alle drukte deze kalmte te zien.
Nadat we alles hadden gehad wilde we natuurlijk nog en oude Batavia gedeelte van Jakarta zien. Het koste wat moeite om de weg te vragen, maar na een paar kilometer omgelopen te zijn kwamen we aan in de old town. Een straat leidde ons naar een groot plein waar het gouverneursgebouw stond. Alhoewel wij daar kwamen om dit te bekijken, zijn we meer bezig geweest met het op de foto gaan met iedereen. De mensen stonden haast in de rij om met ons op de foto te gaan, heel apart, maar ook bijzonder. Op het plein stonden overal fel gekleurde fietsen waar de toeristen op konden fietsen, maar aangezien we zo druk bezig waren met op de foto te gaan, leek het ons geen slim plan om te gaan fietsen, aangezien we dan niet rustig konden gaan fietsen. Wel vonden we een café genaamd: Batavia Café. We liepen naar binnen om een drankje te doen. Het was erg prijzig, maar wel fijn om even lekker in de airco te zitten en te genieten van het mooie gebouw. Na onze drankjes kwamen we voor het eerst in aanraking met het Indonesische weer. Regen regen en nog een regen. Onweer zo hard dat de ramen ervan gingen trillen. Bijzonder om dit zo te zien, mocht je ooit denken: oh wat regent het hier hard in Nederland. Ga maar eens een keertje naar Indonesië, dat weet je wat echt hard regenen inhoud haha. Door de plenzende regen liepen we in een rap tempo terug naar de trein. Eenmaal terug in het hostel hebben we gegeten (3x raden wat) en daarna zijn we doorgegaan naar de rooftop om daar biertjes te drinken. We zouden het niet laat maken, maar ja dat gezegde ken je vast wel, vul de rest maar in!
Dag 3, Bogor.
Na een leuk avondje in het hostel besloten we om richting bogor te gaan. Een stadje waar een van de grootste botanische tuinen van de wereld is gevestigd. Nadat iedereen was opgestaan en had gegeten merkte we dat we toch nog wat moe waren. Toch wilde we deze tuinen ontzettend graag zien en pakte we de trein richting Bogor. Ongeveer 1,5 uur met de trein en dan zouden we er zijn. Het duurde iets korter, maar nog voordat we de trein uitstapte kwam het met bakken uit de lucht vallen. Harde knallen van het onweer en grote regendruppels waande een mistbank boven Bogor. Regen is vervelend, maar ik vond het prachtig om mee te maken. Het enige nadeel van de regen was dan wel dat de tuinen niet open waren, 1,5 uur met de trein gereisd om vervolgens toch maar even wat te eten bij de KFC en dan weer terug te gaan. Maar zoals ik het zelf zeg, dat hoort bij reizen. Soms pakken dingen anders uit dan verwacht! Gelukkig waren we voor 19:00 uur thuis en konden we mee BBQen op het dakterras van het hostel. Hier kregen we lekker nasi, kippenvleugeltjes en groentenspiejes. Perfect eten voor een dag zoals dit. Morgen gaan we lekker niks doen, even rusten, goed bijslapen en zwemmen!
Dag 4, relaxed dagje.
Na wat drukkere dagen nodigde de hostel baas (Ning) ons uit om een dagje te gaan zwemmen. GIRLS ONLY zei ze. Ning is een ontzetten lieve vrouw die erg veel voor ons doet en ontzettend blij is dat we er zijn. Wanneer we boven op het dak aan het relaxen zijn komt ze vaak langs met gratis biertjes (gratis is haar favoriete woord, het woord is namelijk hetzelfde als hier). Nadat we eerst onze treintickets hebben kunnen boeken naar Semarang, gingen we tegen het eind van de middag richting het zwembad. Ongeveer 3 minuten lopen vanaf ons hostel. Een mooi sportbad vlak bij een hotel. Ning had eten besteld en dit kwamen ze voor ons bezorgen. Het was malse kip met pindasaus. Alhoewel in de pindasaus in Nederland absoluut niet lekker vind, vond ik deze erg lekker. Nadat we een hapje hadden gegeten konden we een duik gaan nemen in het water. Wel een beetje vreemd, daar rondlopen in je bikini en iedereen die foto’s van je maakt. Maar ach, daar wen je wel aan.
Na een lekker middagje zwemmen had Ning kaarten voor de bioscoop gekocht. Girls only. Met de taxi gingen we richting de bioscoop. Toen we daar aankwamen ging er een wereld voor ons open. Ik heb nog nooit zo’n luxe en mooie bioscoop gezien als hier. Stoelen waar je in kunt liggen, avondeten dat wordt bezorgd en obers die bij je langskomen tijdens de film. Een unieke ervaring. Morgen gaan we met de boot naar de thousand islands, rond half 7 in de ochtend zullen we vertrekken. Geen rooftop beers voor mij vanavond!
Dag 5, Tidung.
Na een ongeveer 5 korte uurtjes slaap, vertrokken we al om 6 uur richting de haven om hier op te stappen richting Tidunk. Een van de eilandjes vlak bij Jakarta. Bij aankomst in de haven viel het me op hoe vuil het water was. Drijvend plastic overal en het water had een soort van donkergroene kleur. Eenmaal op de boot aangekomen zag je zelfs op kilometers afstand het vuil van de hoofdstad overal rondzwerven. Zonde van het prachtige water en alle dieren die hierin leven. Zelfs bij Tidung zag je de sporen van het vuilnis nog liggen. Toch had het water hier een compleet andere kleur, felblauw, zoals je het vaak ziet op de plaatjes. Na een bootreisje van bijna 2 uur konden we beginnen aan onze verkenning op het eiland. Het was warm vandaag, felle zon en tropische temperaturen. Na een flink stuk lopen zagen we de mooie natuur van het eiland, maar ook de drukte. Zelfs op dit eiland rijden er overal motoren. Onze toch ging uit naar het verste puntje van het eiland. Eenmaal daar aangekomen was er eigenlijk niks te doen. Omdat we allemaal al rood aanliepen en als een malle aan het zweten waren, besloten we om even de schaduw op te zoeken. Nadat we even hadden kunnen rusten zochten we een goed plekje waar we konden zwemmen. Het water zorgde voor verkoeling, maar was alsnog erg warm. Wel erg leuk om te gaan zwemmen als panische meiden, iedereen begon te gillen wanneer er ook maar iets onze voeten aanraakte (ik gilde het hardst overigens).
Nadat we verkoeling hadden gezocht besloten we om even wat te gaan drinken. Het wemelt van de zwerfkatten op straat. Uitgemergelde beestjes die er ziek uit zien, ik vind het verschrikkelijk om naar te kijken. Wel lieve beestjes die eigenlijk niks anders willen dan een aai over de bol. Bij het drinktentje was een klein katje aanwezig. Ze lag op tafel en gaf me kopjes. Wegens de vlooien en ziektes kon ik de kat helaas niet aaien, maar wel heb ik haar water gegeven. Het leek wel alsof ze in dagen niet meer had gedronken. Nadat de kat was uitgedronken en wij ook, besloten we een tuktuk te nemen naar de andere kant van het eiland. Weer een prachtig mooi strand met helder blauw water. In je bikini lopen hier voelt wel anders. Vrouwen die je boos aankijken omdat je bijna niks aan hebt, of mensen die constant foto’s van je maken. Maar dat bederft de pret niet. Het was een heerlijke dag die werd afgesloten met een boottocht (en ik heb zelfs dolfijnen kunnen zien). Morgen vertrekken we naar Semarang en gaan we beginnen aan ons avontuur.